toen Dandly wakker wert en uit de grot keek waar ze die nacht in sliep naar buiten. Er zag een dikke laag sneeuw. eigelijk wou ze niet zo graag naar buiten maar ze had dorst dus ze moest wel. Ze kon natuurlijk ook de sneeuw drinken als dat in je mond kwam smelt het toch dus net water. Nee ze had liever echt water. Ze rekte zich uit en liep de grot uit. ze stond tot haar bovebeen in de sneeuw. Ze stekte haar vleugels en steeg op. na een tijdje lande ze toen lach er nog maar een klein laagje. Daar was de rivier. Ze liep er naar toen en liep iets te ver dorr zodat ze met een flinke snelheid vooruit glijden. Dandly 's nagels piepte op het ijs. Ik heb dorst dacht ze toen ze tot stilstand was gekomen. Ze liep naar de kant en pakte een steen en gooide die door het ijs. Zo dacht ze en begon te drinken.
