What is that?

Onderwerp: What is that? do dec 23, 2010 1:50 pm

Clyde

Zachtjes liep de slanke Irmus over de droge vlakte. Het zand was korrelig en droog onder zijn pootjes. Het was nog erg vroeg in de ochtend. Veel dieren leken nog niet helemaal wakker te zijn. Ideaal dus. Zachtjes begon Clyde zijn pas te versnellen. Nu zat hij in een harde galop. Clyde voelde de tranen in zijn ogen komen, en zijn poten rende hard onder hem. Achter de kater was een grote stofwolk te zien. Lachend rende hij verder. Dit was nou echt waar hij van hield. Rennen zonder op te houden. In vreugde maakte hij een paar sprongen. Clyde voelde zich vermoeider worden, en ging langzamer. Diep hijgend kwam hij tot stilstand. Glimlachend liep hij zachtjes verder. Al zijn energie voor deze ochtend was vrijwel al op. Maar hij moest ook nog eten. Met gespitste oren keek Clyde om zich heen. Voorzichtig dook de Irmus in een sluiphouding. Verderop zag hij iets bewegen. Hij wist nog niet precies wat, maar hij ging er toch maar op af. Het was iets dat hij niet vaker zag. Maar het kwam toch bekend voor. Speels kwam Clyde dichterbij. Het rook niet eens naar prooi.. Integendeels! Het was een andere kat! Clyde krulde zijn lippen weer, en dook naar beneden. Speels kwam de Irmus weer wat dichterbij. Hij hief zijn poot op, en gaf een klein tikje tegen de staart die achter een rots vandaan kwam. Glimlachend sprong hij naar voren. Rustig ging Clyde voor de andere kat zitten. 'Sorry, ik ben in een speelse bui,' Glimlachte Clyde met een bloos. Hoe zou de andere kat reageren?

(Sorry, mijn inspiratie is een beetje dood Razz

En ik zit op een laptop met een klein beeldschermpje...)

Onderwerp: Re: What is that? za dec 25, 2010 6:38 am

De nacht was koud geweest, maar dankzij haar halflange vacht had Tokyo het warm gehouden. ’s Nachts ging ze op pad, aangezien het overdag gewoon te heet was. Overdag waren de meeste gevaren, zoals prairiehonden en coyotes, veel vaker te vinden. Haar poten liepen over het koude gras terwijl haar ogen even naar de met sterren bezaaide hemel keken. Wat mooi. Opeens klonk er een grom, ze was niet alleen. Een wildvreemde kat rende op haar af en probeerde haar onderuit te halen. Ze zag dat het een Nevida was, hetzelfde soort kat als haar.
“Ik ben ook een van jou!” mauwde ze bang, terwijl ze in elkaar dook. De kat staakte zijn poging tot aanval en keek een beetje somber.
“Sorry, maar het was niet goed te zien. Misschien was je wel een Irmus,” mompelde de kat. De maan kwam achter een kleine wolk vandaan en het licht viel op de twee katten. De andere kat, die Tokyo bijna had aangevallen, had een lichtgrijze vacht die onder de littekens zat.
“Het.. geeft niet,” mauwde ze. De kat stond op en Tokyo sprong een stukje opzij, voor het geval de kat haar weer wou aanvallen. Hij rende weg, zonder iets te zeggen, en liet haar helemaal alleen achter. Haar nieuwsgierigheid won en ze ging de kat achterna. Bij een enorme rots was het spoor verdwenen en kroop ze in een barst van de rots, waar ze zich verschool. Ze bleef nog een poosje wakker, maar daarna won de slaap van haar.

Een vreemd gevoel maakte haar wakker. Tokyo schrok zich dood toen er een kever over haar heen kroop en verdween in het zand. Het was donker onder de rots, maar verderop kon ze het licht van de zon dat het gras weerkaatste. Haar poten raakten het zand onder de rots even aan, wat door de schaduw maar een beetje warm was. Ze rekte zich uit en liep een paar rondjes. Haar oren spitsten zich toen ze iets leek te horen. Een kat? Ze herinnerde zich de woorden die de vreemde kat die nacht had gezegd.
Misschien was je wel een Irmus.
Op dat moment voelde ze een tik tegen haar staart en toen ze zich om draaide, sprong er een kat voor haar neus, integendeel, een Irmus! Ze blies naar de Irmus, die ging zitten. Ze voelde zich verslagen en ze legde haar oren plat in haar nek.
“Sorry, ik ben in een speelse bui,” zei de kat. Haar oren gingen even twijfelachtig naar voren. Spelen? Haar instinct verloor van haar gedachten en voor ze het wist had ze de kat op een speelse manier getackeld. Haar houding veranderde naar twijfelachtig en ze zette een paar passen achteruit, wachtend op de reactie van de kat. Haar oren lagen angstig achteruit en haar staart streek tegen de koude rots aan.

"I'll say this"
"You'll say that"
I'm thinking
This is wat we're doing.