Running is my thing..

Snelle passen. Lange poten die snel onder een rank lichaam voortbewogen. Twee prachtige blauwe ogen die de horizon afstaarde. Azurite hield stil om even op adem te komen van haar lange tocht. Rennen over de eindeloze savanne was een van haar favoriete bezigheden. De blauwe veertjes in haar vacht wapperde in de wind. Het begon koeler te worden, de winter was in aantocht. In de bossen vielen de bladeren van de bomen, maar op de savanne was het dragelijker. Azurite wist van de andere soorten katten, haar blauwe ogen schoten even vuur. Een van die katten was verantwoordelijk voor de dood van haar ouders. Irmus katten waren nooit de beste vechters geweest, maar hun lenigheid en snelheid was niet te evenaren. Behendig schoot ze voort tussen de graspollen door. In deze tijd van het jaar zag het gras er nog dor uit, maar dat maakte haar als onzichtbaar. Ze bereikte een dicht begroeid stuk met een lage boom en liet zich zijwaarts neervallen in de schaduw. Wat nou als ze scherpe en sterke klauwen had als de Nevida en vleugels als de Avira. Wat zou dat maken? Een super kat? Haar verlangen ging niet naar macht, nee, het was het gevoel van het vliegen en het idee van de kracht die ze zou kunnen bezitten. Azurite was niet de kat die om de macht vroeg. Haar wereld was genoeg.

Bij het geluid van zachte vleugelslagen keek Azurite verdwaast op. In de hemel hing een kat. Geen andere soort dan Avira kon vliegen, dus dit moest een Avira kat zijn. Azurite ging staan met een soepele snelle beweging en keek hoe de kat voor haar neerstreek en wat zij. Tot haar ongenoegen was het beleefd en dus kon ze niet zomaar weglopen. In haar achterhoofd nog steeds het feit hangend, dat haar ouders waren vermoord door een Avira of een Nevida. 'Wat zou jou dat aangaan, Avira' zei ze op honingzoete toon. Nadat ze uitgesproken was stelde de Avira kat zich voor als Dandly. Zou het verstandig zijn haar naam te zeggen aan een vreemde kat van een andere soort. Azurite keek haar even aan met tot spleetjes geknepen ogen en liet het toen maar varen. 'Ik ben Blue, zoals je ziet een Irmus' zei ze op een neutrale toon. De naam die ze had gekozen hoorde wel bij haar echte naam, maar was het niet precies. Zo had ze nog niet teveel weggegeven aan deze Avira kat genaamd Dandly. Ze keek even naar de scherpe nagels, die van haar waren kleiner. Nee een Irmus moest het van zijn snelheid en lenigheid hebben, maar ook dat kon goed van pas komen bij een gevecht.